Սոցցանցային գրառումներ

ՈՒկրաինայի հետ Թուրքիայի ռազմատեխնիկական համագործակցությունը տարակուսելի է՝ Hurriyet թերթին տված հարցազրույցում հայտարարել է ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը. «Թուրքական զենքն օգտագործվում է ՈՒկրաինայի զինված ուժերի կողմից ռուս զինվորականների և խաղաղ բնակիչների սպանության համար։ Սա չի կարող տարակուսանք չառաջացնել թուրքական ղեկավարության կողմից միջնորդական ծառայություններ մատուցելու պատրաստակամության մասին հայտարարությունների ֆոնին»,- շեշտել է Լավրովը։

Այլ » Սոցցանցային գրառումներ

ՈՒզում եմ քեզ ապտակել, արածո՛ղ նախիր. խարան դնել քո ստորաքարշ դեմքի վրա

23.06.2024| 12:58

- Այժմ, ուզում եմ և քե՛զ ապտակել, արածո՛ղ նախիր։ Մի հսկա, կրակ հանող ապտակով ուզում եմ խարան դնել քո՝ գետնին քսվող դեմքի վրա։
Եվրոպայի ու Աշխարհի առաջնությունները երկար սպասված տոն էին

23.06.2024| 12:40

Առաջ սենց չէր, ես ֆուտբոլ շատ էի սիրում։ Տարբեր երկրների բոլոր խաղացողների անուններն անգիր գիտեի՝ Բրազիլիայի, Արգենտինայի, Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Գերմանիայի... Ոչ մի խաղ բաց չէի թողնում, Եվրոպայի ու Աշխարհի առաջնությունները երկար սպասված տոն էին։
Ռեմարկը սերունդ է ձևավորել

22.06.2024| 15:15

Յոթանասնականների կեսերին Սովետական Հայաստանի բնակչությունը երկու մասի էր բաժանված՝ Ռեմարկ կարդացածների ու չկարդացածների։ Ռեմարկ կարդացածները թաքուն նախանձով էին նայում Ռեմարկ կարդացողներին, որոնք շուտով համալրելու էին իրենց շարքերը, բայց մինչ էդ ապրելու էին բազմաթիվ անմոռանալի պահեր, որ իրենք արդեն ապրել-վերջացրել էին ու խղճահարությամբ էին նայում Ռեմարկ չկարդացածներին, ինչպես գրաճանաչն ա նայում անգրաճանաչին։
Աբեղյանը, Լեոն և մյուսները

21.06.2024| 13:22

Մի տարի, կարծեմ՝ 32 թվի աշնանը, այնպես պատահեց, որ Մանուկ Աբեղյանը և ես միասին էինք Արզնի կուրորտում. կենում էինք միևնույն սենյակում: Այդ նույն ժամանակ Արզնիում էր նաև մեր վաստակավոր պատմաբան Լեոն: Նա ապրում էր կից սենյակում, օգտվում նույն պատշգամբից:
Մեր Աշնան արևն ու բոլոր եղանակների ջերմությունը

20.06.2024| 12:23

Վիոլետա Գևորգյանն է մահացել… Մեր երիտասարդ տարիների կուռքը: Մեր Աշնան արևն ու բոլոր եղանակների ջերմությունը: Աղուն էր խաղում: Ամբողջ քաղաքը գնում էր նրա խաղը տեսնելու, նրա հետ ծիծաղելու ու արտասվելու
Երբ գիտես՝ ոնց ապրել քո ակնթարթը

19.06.2024| 12:41

Ու եթե ամենաարժեքավոր բանը, որ կարող ես ստանալ քո գրպանում զնգզնգացող երկու հարյուր դրամի դիմաց, փողոցում նստած անծանոթ մուրացկան պառավի օրհնանքն ա, ուրեմն՝ դրա՛ համար ա, չէ՞, էդ երկու հարյուր դրամը, որը, բախտի բերմամբ, քո՛ գրպանում ա հայտնվել, ո՛չ թե ուրիշի։ Հա՛, բախտի բերմամբ, եթե անգամ դու աշխատել ես դա, որովհետև բոլորը չեն, որ աշխատում են ու ստանում, կամ բոլորը չեն, որ աշխատելու հնարավորություն ունեն։
․․․Բայց, հավատա ինձ

19.06.2024| 09:27

Աշխարհում միայն ես ունեմ խաչքար, Թե Գողգոթայի ճամփորդը փայտե խաչ է լոկ տարել․․․
Ազգը որ ընկավ մելամաղձության մեջ, մի երկու սերունդ կարող է քաշի

18.06.2024| 08:47

Պարտության պատճառնե՞ր գտնել, թե՞ հաղթանակի պատճառներ որոնել։ Եսի՞մ, նայած տրամադրության։ Վատն էն ա, որ ազգի տրամադրությունը դանդաղ ա փոխվում, որ ընկավ մելամաղձության մեջ, մի երկու սերունդ կարող ա քաշի։
Հունիսի 17-ը Պարույր Սևակի հիշատակի օրն է

17.06.2024| 13:04

Հոգնած և առօրյա միօրինակությունից զզված՝ որոշեցինք միասին «փախչել աշխարհից ու մարդկանցից», ո´ւր ուզում է լինի, թեկուզ... դժոխք:
«Սամվելի» համար հերթ է»

17.06.2024| 06:54

...1940 թվական, Րաֆֆու տարիների արգելքից հետո լույս է տեսել նրա «Սամվելը»: Անցնում եմ Աբովյան փողոցով և նրա հայտնի գրախանութի դռան առջև տեսնում եմ մարդկանց մի անծայր հերթ: Այդպիսի հերթ չեմ տեսել անգամ 33 թվականին հացի խանութների առաջ: Ա՜յ քեզ բան: Բայց գրեթե կռահում եմ, որ դա «Սամվելի» համար է: